συστολικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη συστολή

2. φρ. «συστολικό φύσημα» — φύσημα που ακούγεται κατά τη συστολή τής καρδιάς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συστολή. Η λ. μαρτυρείται από το 1879 στον Γ. Καραμήτσα].